- мунофиқ
- [منافق]а. он ки зоҳираш дигару ботинаш дигар аст, дурӯя
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
мунофиқ
Смотреть что такое "мунофиқ" в других словарях:
мунофиқӣ — [منافقي] дурӯягӣ: мунофиқӣ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мунофиқона — [منافقانه] ба тарзи дурӯягӣ, мунофиқвор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
риё — [ريا] а. худро некӯкор ва покдоман ба қалам додан, ба ҷо овардани коре барои худнамоӣ ва намуди зоҳирӣ, дурӯягӣ, мунофиқӣ; рӯю риё кардан а) поси хотири касеро нигоҳ доштан; б) дурӯягӣ (мунофиқӣ) кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аҳл — [اهل] а 1. зан, аёл; аҳлу аёл зану фарзандон, аъзои хонавода, ҳар яке аз афроди хонадон 2. мардум, халқ; бошандагон, сокинон; аҳли шаҳр сокинони шаҳр 3. лоиқ, сазовор, муносиб 4. тифоқ, муттафиқ; ёр аҳл аст, кор саҳл аст (зарб.) 5. мансуб,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бадботин — [بدباطن] бадтинат, мунофиқ, баддил … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даҳдила — [ده دله] 1. мунофиқ, дурӯя; булҳавас 2. киноя аз далер, диловар, шуҷоъ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дузабон — [دوزبان] маҷ. дурӯя, мунофиқ, риёкор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дузабонӣ — [دوزباني] 1. ба хубӣ донистани ду забон 2. маҷ. дурӯягӣ, мунофиқӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дуӣ — [دوئي] 1. дуто будан 2. ду ҷиҳат доштан, ихтилоф мавҷуд будан 3. кит. дурӯӣ, мунофиқӣ, риё … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
